Artık bir cyborg'um

Geçen gün yeni bir duyuya sahip olduğumu keşfettim.

Nevada'nın kuzeyindeki yüksek düzlüklerde, tepeler ve dağlardan oluşan, mayınlarla delik deşik olmuş ve ara sıra kumarhanelerle aydınlatılmış boş bir araziden geçiyordum. Boş ülkede çok fazla insan yok. Kamyonetler "Patlayıcı taşıyorum" bayrakları taşıyarak geçiyor ve garip öküz otoyolun kenarında oturup arabalara bakıyor.

Boşluk, yolculuğun büyük bölümünde hücresel ağın erişemeyeceğim anlamına geliyordu. Arada sırada, küçük bir kasabanın etrafında dolaşırken veya bir kamyon durağının önünden geçerken, aniden bir veri patlamasıyla karşılaşıyordum ve gelen kutuma bir miktar e-posta ve sosyal ağ bildirimi geliyordu.

Peki yeni anlam nereden geldi?

Neredeyse bir yıldır ortalamanın üzerinde bir fitness giyilebilir cihazı takıyorum.

Microsoft Grubu tamamen otonom bir akıllı saat olmasa da, fazlasıyla yetenekli, bağlantılı bir bilekliktir. Banttaki dokunsal aktüatör, telefonuma mesaj geldiğinde titreyerek dinlenme alanına veya benzin istasyonuna gittiğimde mesajları kontrol edebileceğimi bildiriyor.

Bileğimdeki o vızıltı yeni bir eylem duygusuydu: Modern uygarlık havuzunda olduğumu, dünyayla bağlantılı olduğumu bilmemi sağladı. Artık beni San Jose'den dünyanın uzak köşelerine taşıyan araba ve iPod sesli kitaplarının baloncuğunda değildim. Utah. İlginç bir yarının habercisi olan yeni bir duyguydu.

Giderek daha fazla cihaz taktıkça geleneksel beş duyunun ötesinde daha fazla duyu kazandığımız bir dünyada yaşayacağız. Hücresel kapsama alanında olduğumu bilmek pek işe yaramadı; sonuçta, yüksek patlayıcılarla dolu kamyonlarla çevrili çölde bir otoyolda saatte 75 mil hızla ilerliyordum. E-postama bakmak hiç de mantıklı olmazdı. Ancak bu, giyilebilir teknolojiler ve dokunsal teknolojiler konusunda nereye gittiğimize dair ilginç bir örnek.

Bu son aylardan sadece bir örnek. Sensörlerin, Nesnelerin İnternetinin ve dokunsal teknolojilerin bu karışımının dünyayla etkileşim şeklimizi değiştirdiği açıktır. Bu sadece Bandım ve telefonumla olan etkileşimleri değil, aynı zamanda Apple Watch ağ genelinde kalp atışlarını paylaşıyorve Cortana gibi yazılımlar dünyamın etrafında coğrafi çitler oluşturmamı sağlıyor.

Bir arkadaşım iPad'imi akıllı kapı kilidiyle eşleştirdi. Artık ne zaman ziyaret etsem onlara ulaşıp evlerine girebiliyorum - tabii erişimimi iptal etmedilerse. Kapı, kolu çevirebileceğimi ve bir Apple Watch'um olsaydı onun yerine onu kullanabileceğimi bildirmek için mavi yanıyor. Silikon Vadisi'nde kullandığım kiralık araba bile bana sinyaller gönderiyor; iPod'um Bluetooth'a bağlanıyor ve ben kapıya doğru yürürken kablosuz anahtarlığı yan aynaları açıyor.

Bu teknolojileri bulut hizmetleri ve akıllı asistanlarla birleştirmek onları daha da genişletir. Bir sokağa araba park edin, sayacın fotoğrafını çekin ve zamanınızın ne zaman geldiğini size hatırlatması için telefonunuza talimatlar verin. yukarı: toplantınız bittiğinde birdenbire park etme sürenize birkaç dakika daha eklemek için bir uygulama kullanabilirsiniz koşma. Benzer şekilde akıllı termostatınızı telefonunuza bağlayarak evinize girdiğinizde evinizin doğru sıcaklıkta olmasını sağlayabilirsiniz. kapıdan - evden uzaktayken her şey düşük güç modundayken, enerji tasarrufu ve para.

Bedenlerimizde, evlerimizde ve cihazlarımızda sensörlerin bir araya getirilmesi, merak uyandırıcı, bilim kurgu benzeri bir dünya ortaya çıkarıyor. Bu yarın değil, bugün, gelişmiş ve gelişmekte olan dünyanın her yerinde. Nesnelerin İnterneti ile kişisel alan ağlarımız arasında köprü kurarken, bizi makinelerimize ve makinelerimizi bize bağlayan düşük güçlü bir radyo denizine dalmış durumdayız.

Giyilebilir cihazlarımı izleyen bir yazılımın bana hareket etmem gerektiğini bildirdiğini görmek zor değil. Bu zaten Apple Watch'un bir işlevi ve Cupertino'dan gelen anekdotlar, toplantıların insanların kalkıp etrafta dolaşması nedeniyle kesintiye uğradığından bahsediyor. Makine ve insan ayrımının diğer tarafında, Amazon'un Echo'su birden fazla cihaz için bir merkez olabilir ve bu da Alexa'yı evlerimizdeki ortam bilişim ortamının sesi haline getirir.

Giyilebilir cihazlarımızdan gelen daha dokunsal bildirimlerle yalnızca daha fazla bağlantı kuracağız. Kapıya doğru yürürken iki vızıltı mı? Yerel mikro tahmininiz, tren istasyonuna yürürken yağmur yağma ihtimalinin yüzde 65 olduğunu gösterdiğinden şemsiyenizi alma zamanı. Öğle yemeğine çıkarken üç vızıltı mı? Joe's Deli'de özel bir ürün var ve bu senin en sevdiğin makarna. Eve dönme zamanı geldiğinde iki tane daha mı? Kedinin yiyeceği bitti ve yolda biraz almanız gerekiyor.

Sonuçta, elimizdeki mevcut sensörü çok daha kişisel cihazlara getirdiğimizden, bu yeni duyuları adlandırmak işleri biraz zorlamak olabilir. Ancak bu yeni uyaranlara verdiğimiz tepkileri içselleştirdikçe, onlar da onlara çok benzer hale gelecek. Bizim için önemli olan şeylerin ne zaman gerçekleştiğini bileceğiz ve bunları cihazlarımız aracılığıyla etkileyebileceğiz.

Bizler zaten makinelerimizin hayatlarımızı tamamladığı bir geleceğe giden yolda olan siborglarız. İnşa ettiğimiz yarını en iyi şekilde değerlendirmek bizim elimizde.

Devamını oku

• Surface Pro 3'ümle yoldayım
• Modüler bilgisayarın doğuşu
• Alfabe: Tekillik şirketi