David Gewirtz, canlı tweet etkinliği yapma konusunda öğrendiği bazı dersleri ve kendiniz bir etkinlik yaparsanız aklınızda bulundurmak isteyebileceğiniz bazı ipuçlarını paylaşıyor.
Altmışlı yıllarda çocukluğumda birlikte büyüdüğüm medya alanıyla karşılaştırıldığında İnternet dünyasının güzel yanlarından biri de hepimizin birbirimizle konuşabilmesidir. Örneğin ZDNet'te bir makale yayınladığımda siz yorum yapabilirsiniz, ben de yanıt verebilirim. Bu yorumlar bazen büyüleyici ve derin, bazen kaba ve sığ olabiliyor ama bunu iki yönlü bir tartışmaya dönüştürüyor ve her zaman değer katıyor.
Birkaç ay önce iPhone 4S duyurulduğunda biz ZDNet blogcuları abone olduğumuz bir web hizmetini kullanarak canlı bir tartışmaya katılmayı planlamıştık. Görünüşe göre o kadar çok trafik vardı ki, hizmet kesintiye uğradı. Zaten duyuruyu takip ettiğimden, taze bir fincan kahve hazırlamıştım ve Zaten şık ofis eşofmanlarımı giydim, Twitter'a dönüp etkinliği canlı tweetlemeye karar verdim yerine.
Şaşırtıcı ve sevindirici bulduğum şey, ben gözlemlerimi tweetledikçe başkalarının da onları retweetlemesi, diğerlerinin de bana yanıt vermesi ve benim de onların gözlemlerini retweetleyebilmemdi. Bilgisayar ekranımın önünde sessizce oturup piksellerle konuşmamdan çok daha çok sosyal bir toplantıya, gerçek bir olaya dönüştü.
Cumartesi gecesi, rahat bir şekilde kanepemde uzanıp Güney Carolina seçim sonuçlarını izlemeye hazırlanıyordum ve gözlemlerimi tweet atmayı denemeye karar verdim. Kanepede ve rahat olduğum için dizüstü bilgisayarımı ve hatta iPad'imi getirmek istemedim. Ben sadece konuşmak istedim. Bu yüzden iPhone 4S'deki Siri'nin bir gece canlı tweet atmaya hazır olup olmadığını görmeye karar verdim.
Şaşırtıcı derecede iyi çalıştı. Elbette anlamsız bir tweet attığım bir nokta vardı çünkü Siri'nin duyduğu ve gönderdiği şey benim amaçladığımdan oldukça farklıydı. Bize ait @JPerlow "Siri, kişisel asistanınız olarak otistik bir uluyan maymuna sahip olmak gibidir" diye yanıt verdi - ve bu bir dereceye kadar doğru.
Ancak etkinlik deneyimini birçok arkadaşımla paylaşmanın çok ilginç hissini bir kez daha yaşadım. Dünkü Birliğin Durumu haberini nasıl yapmak istediğimi düşünmeye başladığımda, eşim hepinizi canlı tweet etkinliğine bana katılmaya davet etmemi önerdi. Birliğin Tweet'i.
Dün gece de oldukça iyi geçti. Uzaktan fikir vermekten ziyade, bir sohbetin, bir toplantının parçası olduğum hissine yeniden kapıldım. Ayrıca yorumlarınızı tartışmaya dahil edebildim, böylece konuyla ilgili birçok ses, birçok fikir ve birçok bakış açısı içeren bir akışı etkili bir şekilde "yayınlayabildim".
Yaklaşık iki saat boyunca yaklaşık her 90 saniyede bir tweet attım. Bitirdiğimde, tartışmanın tüm yönleriyle ilgili ve benimkilerin yanı sıra birçok bireysel sesten gelen yaklaşık 100 bireysel düşünceyi paylaşmıştım.
Aşağıda, canlı tweet etkinliği yapma konusunda öğrendiğim bazı dersler ve kendiniz bir etkinlik gerçekleştirirseniz aklınızda bulundurmak isteyebileceğiniz bazı ipuçları yer almaktadır.
Sonraki: Canlı tweet atma ipuçları ve teknikleri »
« Önceki: Etkinliğe genel bakış
Siri'yi kullanma
Bunun için Siri'yi kullanmayı sevdim. Aslında yorumlarımı söyleyebildim. Politika hakkında sözlü olarak yorum yapmayı sevdiğimden (karım bir keresinde bana, televizyonda bağırarak geçirdiğim onca yıl nedeniyle siyasi yorumcu olmaya hak kazandığımı söylemişti), bu çok uygundu.
Ancak Siri birkaç yerde sözlerimi karıştırdı, noktalama işaretlerini atladı ve yayınlanmış çalışmalarımda olmasını sevdiğim normal sunum cilasına sahip değildi.
Ayrıca çok uzun sürdü. Siri'ye her dikte ettiğimde konuşmayı (Tivo'mda) duraklattım ve konuşmayı Tivo'mda izlemeyi bitirdiğimde, aslında yaklaşık 45 dakikadır bitmişti. Bunun anlamı, zaman ilerledikçe tweetlerimin gerçek olayların akışının giderek daha gerisine kaymasıydı.
Anlatının ardından
Bir yandan artık önemli miktarda notum var çünkü tüm tweetlerime geri dönebiliyorum. Öte yandan, her şeyin 140 karakterin altında olması gerektiğinden, analitik yazılarımın çoğu için normalde yaptığım derinlikte notlar alamadım.
Ayrıca bazen diğer Twitter kullanıcılarına ve Twitter akışına olduğundan daha fazla dikkat ettiğimi fark ettim. Başkanın sözleri ve bu seçim haberleri için iyi olsa da bu düzeyde bir konuşma için pek de iyi değil önem. Analiz ettiğimden daha fazla etkileşim kurduğum için bazı nüansları kaçırdığımı hissettim.
İzleyicilerle etkileşim
Bu sarstı! Hepinizle neredeyse gerçek zamanlı olarak konuşabilmek, yorumlarınızı ve izlenimlerinizi alıp paylaşabilmek çok güzeldi. Twitter akış mimarisinin dezavantajı, üçüncü bir tarafın konunun tamamını görmesinin zor olmasıdır. Yani eğer birinize cevap verirsem, neye cevap verdiğimi biliyor olabilirsiniz ama diğer okuyucular da bunu bilmek zorunda kalacaklardır. bana hangi mesajı gönderdiğinizi öğrenmek için akışınızı ziyaret edin. bağlam.
Okuyucuların "Katılıyorum" veya "Sanırım hatalısın" şeklinde tweet atmaları da bana zor geldi çünkü Hangi tweete atıfta bulunduklarını ve hangi noktaya katılıp katılmadıklarını bilmiyordum ile.
Referans yeteneği ve arşiv yeteneği eksikliği
Tartışmanın tamamını veya Birliğin Tweeti etkinliğine ilişkin Twitter günlüğünü okumak için size bir bağlantı sağlamadığımı fark edeceksiniz. Çünkü aslında sağlanacak bir şey yok. Tabii ki gidebilirsin @DavidGewirtz ve yorumları ters kronolojik sırayla okumak için geri kaydırın.
Bunu 25 Ocak 2012'de okuyorsanız bu oldukça işe yarayacaktır. Ancak daha sonraki bir zamanda ziyaret ederseniz, etkinliğin tamamını bulmanız neredeyse imkansız olacaktır.
Bir karma etiketi kullanabilirdim, ancak ses tanıma ısırıklarıyla karma etiketleri giriyordum. Ayrıca karma etiketler evrenseldir, dolayısıyla #sota işe yaramazdı; bu size Birliğin Durumu tartışmasını getirir. Evrensel olarak adreslenebilir ve benzersiz hale getirmek için #dgzdnetsota2012 gibi bir şeye gitmem gerekir ve bu benim 140 karakterimin çoğunu kullanırdı, girmesi zordu ve okuması gerçekten tatsızdı.
Bu nedenle, bunun gibi bir etkinlik bağlantı kurmanın harika bir yolu olsa da, daha sonra incelenmek veya başvurulmak üzere kolay izler bırakacak bir şey değildir.
Takipçi etkisi
Normalde günde bir veya iki kez tweet atıyorum. Makalelerimi, kahve hakkında birkaç yorumu ve birkaç günde bir, günlük sabah okumalarımla ilgili yorumları tweetliyorum (genellikle okumamı yapmadan önce kahvenin etkili olup olmadığına göre belirlenir).
Ayda ortalama elli tweet atabilirim, en fazla. Ama Birliğin Tweeti gibi olaylar olaydır ve kısa sürede çok daha fazla tweet atıyorum. Ne yazık ki, kendiminkini kullanarak tweet atıyorum ve retweetliyorum @DavidGewirtz hesabımda ve pek çok şeyle (sadece politikayla değil) ilgilenen takipçilerim olduğundan, bazı takipçilerim etkinlikten kaynaklanan akıştaki önemli artıştan pek hoşlanmamış gibi görünüyor.
Pek çok yeni takipçi kazanmama rağmen bazılarını da kaybettim. Başladığımda tam 7.000 takipçim vardı. Akşamın sonunda 6.980 takipçim oldu, net 20 takipçi kaybım oldu (ya da yaklaşık %0,28). Ödenecek büyük bir bedel değil ama tüm bu çalışmaların net takipçi kaybıyla sonuçlanması hayal kırıklığı yarattı.
Amplifikasyon etkisi
İşin iyi tarafı, yorumların yanı sıra, bir sürü insanın da mesajlarımı retweetlemesini sağladım. Her bir retweetçinin takipçi sayısına bakarak bir hesap yaptım ve hepsine şunu söyledim: 279.000 takipçi civarında bir şeyin takipçisi, en azından bazılarına hatırı sayılır bir artış sağlıyor tweetlerim. Adil olmak gerekirse, bu yükselişin büyük bir kısmı muazzam bir takipçi kitlesine sahip olan birkaç retweetçiden geldi, ama yine de oldukça geniş bir erişime sahip.
Önümüzdeki günlerde bu güçlendirme etkisinin bana daha fazla takipçi kazandırıp kazandırmadığını görmek ilginç olacak.
Sonraki: Neyi farklı yapardım »
« Önceki: Takipçi etkisi
Neyi farklı yapardım
Bu tarz bir etkinliği tekrar yapmayı düşünüyorum. Bu tür siyasi olayları analiz ederken kendimi normalde hissettiğimden çok daha fazla bağlı hissettim. Etkinlik devam ederken insanlardan yorum alabildiğim için, halka açık bir konuşma yaptığımda bile olduğundan daha dinamik bir etkileşim yaşadım.
Ayrıca bir sohbet odasından daha mantıklıydı çünkü hangi yorumları retweetlemek istediğimi kontrol edebiliyordum ve böylece daha uygunsuz yorumlardan bazılarını dışarıda bırakabiliyordum. Tamamen açık bir sohbetten çok daha güvenli geldi ve okuyucularımı daha açık sözlü bir grupla tanıştırmak zorunda kalmadım.
Paylaştım ZDNet Hükümeti hakkındaki ZDNet okuyucularına davetim 9:00 etkinliği için akşam 6 civarında. Gelecekte bunu sabah yayınlamayı düşünüyorum. Duyuruyu gören bazı katılımcılar oldu ancak günün erken saatlerinde paylaşım yapmış olsaydım çok daha fazla kişiye ulaşabilirdim.
Son olarak bir dahaki sefere Siri'yi kullanacağımı sanmıyorum. Muhtemelen kucağımda duran bir netbook kullanacağım. Bunun, Tivo'nun Siri'yi konuşmasını (ve sonra düzeltmesini) duraklatmak kadar akışta gecikmeye neden olup olmayacağını göreceğim.
Hangisi daha iyi?
Okuyucu John Ries şu soruyu sordu: "Not almak ve Başkan konuşmasını bitirdikten sonra istediğiniz yorumları yapmak daha iyi olmaz mı? Anladığım kadarıyla Twitter buna pek uygun değil."
Bunu geçen yıl yaptım. Aslında, konuşmayı Tivo'ladım ve ardından gece boyunca ve ertesi sabaha kadar konuşmayı satır satır inceleyerek, analiz için notlar çıkararak ve sonunda yayınlayarak çalıştım. ortaya çıkan makale çok iyiydi, ancak süreç yalnızca bir blog yazısı için biraz acımasızdı. Sonuçta tamamlanması 9 saatten fazla sürdü.
Not alma süreci tweet olayından çok farklıdır. Kullanabileceğim notların bir listesini aldım (ancak bunun yerine bu makaleyi yazmayı seçtim). Birliğin Tweeti etkinliğinin yaptığı, okuyucularımla bağlantı kurmama ve ortak bir etkinliğe katılmama yardımcı oldu; bu, not almaktan ve analizden tamamen farklı bir şey.
Not alma ve analiz yaklaşımını tekrar kullanacağıma şüphe yok. Yıllardır yaptığım şey bu. Ama artık iletişim cephanemde yeni bir araç olduğunu düşünüyorum ve onu kesinlikle düzenli olarak kullanacağımı düşünüyorum.
Sonuçta fayda, iş ürünü değildir. Takipçi sayısı bile değil. Dünya çapındaki bir izleyici kitlesiyle gerçekten bağlantı kurmak ve etkileşimde bulunmak çoğu zaman çok zordur. Bu, bunu hoş, üretken ve olumlu bir şekilde yapmanın bir yoludur.
Birliğin Tweetine katıldınız mı? Eğer öyleyse, nasıl gittiğine dair izleniminiz neydi? Başka canlı tweet etkinlikleri gerçekleştirdiniz mi ve bunların nasıl sonuçlandığıyla ilgili ne fark ettiniz? Aşağıda TalkBack'i tıklayın.
Twitter kuş resmi Flickr kullanıcısının izniyle Yaratıcı Araçlar.