Kurumsal 2.0: 1. gün çekimi

Söylediğim gibi daha önceki bir yazıdaÜç yılın ikincisinde Atılgan 2.0'a katılmanın bir aydınlanma olacağını umuyordum. Şu ana kadar hayal kırıklığına uğradım. Retorik kalitesi artarken aynı temel sorunlar devam ediyor.

Mike Krigsman hikayeyi karakterize ediyor şu sözlerle:

Artık Kurumsal 2.0'ın, belirli amaç ve hedeflere sahip somut projeler üzerinde birlikte çalışan kurumsal kişilerle net bir ilişki kurmasının zamanı geldi.

En başarılı uygulayıcılar, satıcılar ve danışmanlar, İşletme 2.0'ın değerini yalnızca yeni ve mevcut kuruluşların başka türlü mümkün olandan daha iyi çalışmasını sağlayarak göstereceğini anlıyorlar.

Bu ifadeye katılmayı zor buluyorum. Sırasında değer teklifi oturumum ile Oliver Marks Şunu söyleyecektim:

• Basitçe yapılması gereken bir şey olarak ROI'nin bir şekilde ortadan kaybolduğunu varsaymak, çünkü bu, değeri sormak gibidir E-postanın yaygınlaşması, E2.0 teknolojilerinin harcamayı haklı çıkarmak zorunda olan CEO için neyi temsil ettiğine dair temel bir yanlış anlamadır. E2.0'a yaklaşmanın o kadar çok farklı yolu var ki, aynı elma-elma karşılaştırmasını yapamazsınız.
• Bunu söyledikten sonra - tahmin et ne oldu? Bir yatırım getirisi vakası oluşturmak basittir. Konuşma süresinden tasarruf. Bunu ikna edici bir şekilde yapabilir ve değerin aşıldığını gösterebilirseniz, muhtemelen talepte bir onay işareti alırsınız.
• İronik bir şekilde, 'sosyal olan her şey' o kadar çekici olmasa da, deneyimli sosyal ortamın tanıtılmasının önünü açabilir. psikologlar, üst yönetimin şirketin kitle terapisine ihtiyacı olduğunu düşünmesine izin vermeyecek şekilde denklemin içine giriyor oturum. Karşılaştığım çok az kuruluş, bu profesyonelleri mimarlık çözümlerinin ilk aşamalarına dahil etmeye istekli görünüyor. Bana göre bu, değişim yönetimi sürecinde büyük bir yanlış adım. Tanıştığım neredeyse herkes aynı fikirde: Girişim 2.0'ın teknolojiyle pek alakası yok, çoğunlukla insanlarla ilgisi var. Eğer durum buysa neden bu değişim uzmanlarını getirmiyorsunuz?
• 'Benim için ne var' problemini çözmek başarının önündeki en büyük engellerden biri olmaya devam ediyor. İnsanların %80'inden fazlası adil bir ücret karşılığında işleri halletmek ve ardından hayatlarına devam etmek için işe geliyor. Dünyanın birbirine karışmış bir iş/hayat senaryosu etrafında döndüğünü varsaymak hem yanıltıcı hem de tehlikelidir. İlkini tanımadan ikincisini vurgulamak insanları yabancılaştırır.
• Savunduğum pozisyon süreç içerisinde bağlamı olmayan içerik anlamsızdır hâlâ geçerliliğini koruyor. Gördüğüm hemen hemen tüm çözümler süreç sorunundan ayrı.
• UX'te basitlik tasarlamak, iddialarını gerçekleştirmek için çabalayan geliştiricilerin kafasında hâlâ yeni oluşan bir düşüncedir. Eğer insanların E2.0'ın temelini oluşturan kavramları gerçekten benimsemelerini ve kabul etmelerini istiyorsanız, o zaman onların değeri en başından anladıklarından emin olsanız iyi olur. Teorik olarak wiki'nin bu tartışma için verimli bir avlanma alanı olması gerekir, ancak rutin olarak wiki'nin çalışmasını sağlayamayan şirketlerle karşılaşıyorum. Neden? 'Kişilerin düzenlemesi' sorunu çözülmedi.
• Teşvikler konusuna gelince, IBM'den, belirli uzmanlık düzeylerine ulaşmış olmanın emsal takdirine IBM için değer verildiği bir örneği hatırladım. Benim analizime göre bu, tek bir ödülden, tişörtten veya bir futbol maçına tamamlayıcı biletten çok daha ağırdır. Neden? Akran tanınmaları kalıcıdır.
• Tıpkı Jason Wood yazılım alıcılarının da yazılım tüketicilerinin de irrasyonel olduğunu ileri sürüyor. İlk başta mantıksız görünen şeyler çoğu zaman mantıklı olabiliyor. Neyin çekici olduğunu anlamak için mantıksızlığın dünyasına girmelisiniz. Süreç odaklı katı taktik kitaplarıyla donanmış kaç danışman bunu yapmaya gerçekten hazır?
• Mike, SAP Streamwork'ten şu şekilde bahsediyor:

  ..."işbirliğine dayalı karar alma" adını verdiği şeyi kolaylaştırmayı amaçlıyor. SAP'nin sektöre girişi işbirliği pazarı, İşletme 2.0 ile geleneksel işletme arasındaki derin bağlantıyı doğruluyor süreçler.

• SAP'nin bir pazara girmesi gerçeği, bir markayı örtünün altına bakmadan satın almaya hazır olan safların gözleri dışında hiçbir şeyi doğrulamaz. Streamwork sorun arayan bir çözüm olarak beni rahatsız ediyor. Streamwork'ün (mesela) Skype, Yammer, Google Dokümanlar kadar basit ve anlamlı bir şekilde çözdüğü VE doğrudan SAP süreçlerine entegre olduğu sorunları bana gösterin, ben de dikkate alacağım.
• Bahsedildiği gibi birleştirilmiş hizmetler JP Rangaswami'nin açılış konuşması rakip çözümler arasında seçim yapma konusundaki kaçınılmaz kafa karışıklığını önlemenin bir yolunu temsil eder. Bugüne kadar, tek boyutun herkese uygun olduğu yönündeki yanlış inanışı sürdüren yazılım satıcılarının bu konuya çok az ilgi gösterdiği görüldü.

Bu arada, özellikle Mike'ı seçmiyorum. Ben sadece bir markanın ABC'yi öyle söylediği için dünyanın ve köpeğinin muhtemelen aynı fikirde olacağını varsaymanın ne kadar kolay olduğuna işaret ediyorum. Dolayısıyla ne zaman Andrew McAfeeE2.0 adının 'babası' olarak kabul edilen kişi, Gartner ve PwC'yi E2 doğrulayıcıları olarak kontrol etti, ben de alaycı bir şekilde gülümsemek zorunda kaldım. Sınırlı gözlemlerime göre bunlar, bu konu hakkında anlamlı bir tartışma için başvuracağım son kuruluşlardan ikisi. Neden? Çünkü birçok küçük firmadan yıllardır bu konuyu çözmeye çalışan analistler, danışmanlar ve entegratörler var. TLA'nın ciddiyetine sahip olmayabilirler ama konuştuğum kişiler yetkili konumlardan geliyor. Demek istediğim, E2.0'ın değer sunmasını sağlamak için zor durumda kalmışlar. Adı geçen büyük markalar da aynı şeyi söyleyebilir mi?

Kişisel izlenimlerime rağmen E2.0 ima ettiğim kadar acımasız değil mi? Orada burada külçeler var ve endüstrinin büyüme havasında olduğu hissi var. Alıcıların yeterince olgunluk gördüklerinden emin değilim. Belki de bunu tanımlamanın en iyi yolu, karşılaştığım büyük bir devlet kuruluşunun temsilcisinin şunu söylemesi olabilir: "Ne dediklerini görebiliyorum. Mükemmel çözüm sağlayıcısını tanımladığımdan emin değilim."