Metaverse'nin en büyük bilinmeyeni: Buradan nereye gidiyoruz?

Büyük ölçekli teknolojiler, daha küçük ölçekli teknolojilerle aynı şekilde davranmaz. İnternetin gelişimi ile ilgili olarak bunu çok düşünüyorum.

Bunu metaverse ile düşünüyorum.

Dünya çapında iletişim için yeni bir sürükleyici etkileşimli platform fikri, en görünür şekilde Meta (aka Facebook) tarafından hayata döndürüldü, şimdiden belaya doğru gidiyor gibi görünüyor.

Meta'daki binlerce kişi de dahil olmak üzere teknoloji işten çıkarma dalgaları, rüyanın çoktan bitmiş olabileceği hissini uyandırıyor. Bu daha önce internette de olmuştu: örneğin ilk dot com balonu. Bazı fikirler öldü, diğerleri hayatta kaldı ve ardından kimsenin tahmin etmediği yenileri geldi.

Ancak - eğer metaverse'yi besleyen kavramlar gerçekten başarılı olursa, bundan sonraki evrimleri tahmin etmenin kolay olduğunu düşünmüyorum. Farklı olmak zorundalar. Sosyal medyanın yükselişi, telefonun yaptığı gibi insan iletişimini de dönüştürdü. İnternet de öyle.

Farklı aşamalar, farklı etkiler.

Metaverse açıkça zaten tanıdığımız parçalardan oluşuyor, ama aynı zamanda eski David Letterman röportajını da hatırlattım. Bill Gates ile interneti tanımlıyor - ve her bölüm zaten bir yerlerden elde edebileceğiniz bir şey gibi geliyor başka. Radyo varken neden beyzbol maçı yayını dinleyesiniz ki?

Ayrıca:Metaverse: Momentum artıyor, ancak şirketler hala temkinli davranıyor

Sanırım şimdi metaverse ile bu duruma benzer bir şey var. Daha sürükleyici bir deneyimse, neden sadece büyük bir TV ve kulaklık kullanmıyorsunuz? Bu sanal bir dünyaysa, neden sadece bir video oyunu oynamıyorsunuz?

O kadar kolay olduğunu sanmıyorum. Ya da bu kadar basit.

CNET'te yaklaşık 10 yıldır veya daha uzun süredir VR ve AR'yi ele alıyorum. 2009'da başladığım ilk blog gönderilerimden biri, artırılmış gerçeklik ve sihir hakkındaydı. O noktada, liseye kadar sanal gerçeklik hakkında onlarca yıl düşünmüştüm. Sohbet odaları ve çevrimiçi rol yapma oyunları hakkında oyunlar yazdım. Gelecek buraya geç geliyor gibiydi.

2022'de çoğunlukla hala geleceği bekliyorum. Ama diğer zamanlarda, geleceğin başından beri olup bittiğini, etrafımda kıvrıldığını fark ediyorum. VR artık gelecek değil. Arkadaşlarım ve benim yıllardır kullandığımız bir şey.

Sanal gerçeklik, çoğu insanın ilginç bulduğu veya basitçe reddettiği bir kavramdır. Anlıyorlar ya da "Ben bunu asla kullanmam, neden zahmet edeyim ve başka biri neden kullansın ki?"

Meta Quest 2'yi ofisimde her gün, hatta gün aşırı kullanmıyorum. Ama arada bir bir saat kadar, bana hala başka yerde bulamayacağım bir deneyim sunuyor.

Pandemi sırasında VR, biraz kaçıp Beat Sabre için egzersiz yapacağım, kendimi serbest bırakacağım ve kendime ait geniş bir yerim varmış gibi hissedeceğim bir yer haline geldi. Ama artık beni en çok zorlayan oyunlar ya da bulmaca gibi kaçış odaları değil, orada tanıdığım ve tanıştığım insanlarla sosyal anlar. Bana VR'de birlikte oynama konusunda yaklaşan bir avuç üniversite arkadaşı, mini golf veya Demeo adlı bir masa üstü uygulamasında rol yapma oyunları için buluşmaya başladı. Seslerini tanıyorum ve yüzlerini hatırlıyorum. Onlarla çizgi film maskeleri olarak oynadığımda, onları sesli arama yapan insanları hayal ettiğim gibi yansıtıyorum. Ama onları daha sonra, neredeyse yanlarındaymışım gibi anlar olarak hatırlıyorum.

Ayrıca, Quest 2'de Microsoft'un sanal dünyalar uygulaması AltspaceVR'yi kullanarak haftada bir birkaç kişiyle birlikte avatarları kullanarak oyunculuk ve performansı keşfetme şansına da sahip oldum. Daha önce hiçbir oyuncu arkadaşımla tanışmadım. Konuşur, hareketi keşfeder, duygularımızın nasıl sanal çizgi film benliklerimize taşındığını ve ne zaman taşınmadığını fark ederiz. Bu alanlarda daha iyi ifade etmeyi öğreniyoruz. Her seansı, gerçekten orada olmak için büyük bir boş sahnede toplanmışız gibi hatırlıyorum.

Bu şekilde, VR zaten zamanı ve mekanı büküyor ve anılarımın çalışma şekliyle oynuyor. Sadece daha fazlasının olacağına beni ikna etti.

Ancak Meta'nın yeni Quest Pro'su da dahil olmak üzere şu anda kullanılmakta olan donanım ve yazılım henüz bu zorluğun üstesinden gelecek kadar iyi değil. Bununla birlikte, olasılıkların parıltısını gösterirler. Apple'ın beklenen VR kulaklığı, önümüzdeki yıl çıkacak diğer cihazlarla birlikte daha iyi cihazlara olan ihtiyacı karşılamaya çalışabilir. Ancak bu arada, daha büyük zorluk, zaten kullandığımız tüm yazılımları ve cihazları birbirine bağlayabilen ve bu yeni çevre birimleri için daha iyi yer açabilen çerçeveler oluşturmaktır.

Metaverse, iş stratejisi açısından yeni bir terimdir ve Neal Stephenson'ın bilimkurgu okuyucuları için eskidir. Kar Kazası. Her şeyin tanıdık hissi, bunun bir yeniden düzenleme, hatta bir aldatmaca gibi görünmesine neden olabilir. Bir kısmı şüphesiz öyledir. Ancak, World Wide Web'in başlangıcına geri dönersek, tamamen aynıydı. İlk dot-com balonunun parçası olan bazı web siteleri çöktü ve yandı. Birkaçı ortalıkta kaldı.

Ayrıca: Metaverse sizin ve müşterileriniz için ne anlama geliyor?

İnternet, statik web sitelerinden akışlı videoya, sosyal medyaya, telefonlardaki uygulamalara, platformlar arasında örülen hizmetlere dönüşerek değişmeye devam etti. Metaverse'nin 10 veya 15 yıl sonra gerçekten ne olacağını merak etmeme neden olan şey bu. Bir teknolojinin var olması, onun mükemmel olduğu anlamına gelmez. Eğer bu yeni bir bilgi işlem aşamasının şafağıysa, yaygınlaştığı ve geniş çapta benimsendiği zaman onu anlayacak mıyız?

ne zaman, eğer değil

Artık şunu sormak ilginç değil: 'Ne? eğer metaverse olur mu?'

Bunun yerine şunu sorun: 'Ne oluyor? Ne zaman metaverse olur mu?'

Bilinmeyenlerin ve olabileceklerin garip karmaşıklıklarının ilgilenmemiz gereken en büyük değişiklikleri getirebileceği yer burasıdır. Friendster ve MySpace'in şafağında, sosyal medyanın küresel siyasi manzarayı değiştirecek bir şey olmasını beklemiyorduk. Metaverse uygulamalarının, VR'nin, AR'nin, blok zinciri teknolojisinin ve sürekli gelişen yapay zekanın yaygın olarak benimsenmesi, hiç beklemediğimiz şekilde neyi bozacak?

Metaverse aynı zamanda sosyal medyanın yeni bir geleceği için bir çaba ya da şu anda sahip olduğumuz sistemlerin değişime bağlı olabileceğinin kabulü gibi geliyor. Sosyal medya, şu anda, çok fazla akış halinde gibi görünüyor. Metaverse henüz bitmiş bir cevap değil, hatta tutarlı, tam anlamıyla gelişmiş bir kavram değil, ama belki de bildiğimiz şekliyle sosyal medyanın dönüşeceğinin bir göstergesi. Belki metaverse, çok daha geniş bir tuvale genişlediğinde sosyal medyanın başına gelen şeydir.

Jane McGonigal'ın son kitabını aldım, hayal edilebilir, bundan 10 yıl sonra önümüzde uzanan gelecek hakkında nasıl düşünüleceğini ayrıntılarıyla anlatıyor. McGonigal gibi fütürist araştırmacıların gelecekteki büyük değişiklikleri sorgulamak için kullandıkları oyunlar, genellikle varsayımları altüst etmeyi içerir. 10 yıl içinde ne olacağını varsayıyoruz ve ya değilse? metaverse başarılı olursa ve sonunda nesneleri dijital olarak sorunsuz bir şekilde yeniden yaratabilir, simülasyonları ve gerçekliği üst üste bindirebilir ve ikisini gerçek zamanlı olarak harmanlayabilirsek, sonra ne olur?

Sonunda aynı anda birden fazla kişide yaşayarak kimliklerimizi bölebilir miyiz? Zaman zaman başka insanları da bünyemize katar mıydık yoksa kimliklerimizin birlikte eridiğini mi görürdük? Gelecek, iç içe geçmiş sanal dünyalar gibi bir şey olacak mı? Hazır Oyuncu Birveya çok daha fazla çok kanallı ve parçalanmış bir şey mi? Gelişmiş duyularımız, garip uzaktan hareket süper güçlerimiz olacak mı yoksa hepsi telefonlarımızdaymış gibi, etrafımızı saran ve her zaman var olan hayatlarımız gibi mi görünecek? Günlük hayatımızın bir parçası olarak simülasyonlarla bir arada var olana kadar yapay zekayı ve kendimizi harmanlayıp dokurken mi bulacağız? Aletleri uzaktan mı çalıştıracağız yoksa henüz hayal bile edemediğimiz yepyeni sanal araçlar mı icat edeceğiz? Yoksa metaverse, bildiğimiz şekliyle internetin ve ürünlerimizin yavaş bir evrimi mi olacak?

Disney+'ta yakın zamanda yayınlanan Industrial Light and Magic belgeselini izlerken özel efektlerin nasıl hareket ettiğini düşündüm. fiziksel modellerden dijitale ve ardından gerçek sahnelere yansıtılan daha anlık dijital görüntülere, beğenmek mandaloryalıThe Volume adlı üretim aşaması. Sanal ile gerçeğin hızlanması ve eşzamanlı örtüşmesi şimdiden burada.

Şu andan itibaren, bu bir arada yaşama hayal edebileceğimizden daha garip hale gelebilir. Bunu beklerdim, çünkü şu an zaten inanılmayacak kadar tuhaf.

Eğer öyleyse, şimdi buna nasıl hazırlanacağımızı düşünmeye başlasak iyi olur.

Scott Stein, CNET'te Genel Yayın Yönetmenidir.